پری آمپ دستگاهی است که سیگنال های ضعیف را دریافت می کند و به اندازه یک سیگنال لاین آن را تقویت می کند و به خروجی سیستم ارسال می کند.
به طور کلی پری آمپ نوعی تقویت کننده ی سیگنال یا پیغام صوتی است. درواقع هنگامی که سیگنال یا پیغام صوتی به درگاه صوتی می رسد، ضعیف بوده که باید تقویت شود تا شدت آن به حدی برسد که اصطلاحاً به آن لاین لول (Line Level) گفته می شود.
به طور کلی تر وظیفه اصلی پری آمپ بالا بردن میزان gain می باشد. هر پری آمپ یک سری اعمال مشخصی را طی یک فرآیند خاص انجام می دهد. چگونگی انجام این اعمال تفاوت بین پری آمپ های مختلف است.
تفاوت بین پری آمپ های مختلف
– گین (gain)
قدرت پیغام صوتی در واحد ولت است. اضافه یا تقویت شدن سیگنال بسیار مهم است چراکه قدرت پیغام صوتی تقویت نشده به اندازه ای نیست که قابل ضبط باشد. بنابراین اولین کاری که یک پری آمپ باید انجام بدهد، تقویت پیغام صوتی است.
– رنگ
بعضی از پری آمپ ها دارای اکولایزر (Equlizer) هستند. به طور معمول رنگی که پری امپ به صدای ورودی می دهد باعث تقویت پیغام صوتی می شود.
کار مهمی که خیلی از پری امپ های معروف انجام می دهند، تقویت فرکانس دامنه است. فرکانس های دامنه در فکانس اصلی وجود دارند که با تقویت آن ها صدا گرم تر به نظر می رسد.
انواع پری آمپ ها
عموماً پری آمپ ها به دو دسته تقسیم می شوند، پری آمپ هایی که تیوب (Tube) هستند و پری آمپ هایی که ترانسفرمر (Transformer) دارند.
البته پری آمپ های بدون ترانسفرمر هم وجود دارند. اتفاقی که در این دسته از پری آمپ ها می افتد، به ویژه پری آمپ هایی که دارای تیوب هستند، این است که پیغام صوتی ورودی به شدت تقویت می شود.
این پیغام تقویت شده به به حد بالای توان مدار الکترونیکی می رسد و در آن زمان دیستروشن (Distortion) به وجود می آید.
به طور کلی دیستروشن به وجود آمده در تیوب، آزار دهنده نیست و به صورت رنگ آمیزی صدا به گوش می رسد.
به عبارت دیگر زمانی که قدرت پیغام صوتی به حداکثر توان مدار می رسد، فرکانس های اضافه ای تولید می شوند که فرکانس های دامنه های پیغام صوتی ورودی را تقویت می کنند.
در پری آمپ های دارای ترانسفرمر نیز پیغام صوتی ورودی در ابتدا به دو بخش تقسیم می شود. بخش اول به تقویت کننده ی پری آمپ وارد شده و در بخش دیگر به صورت یک لوپ (Loop) در آمده و لوپ هم پس از تقویت، همراه با بخش اول باعث تقویت کلی فرکانس های دامنه می شود.
مقدار تقویت و نوع فرکانس دامنه جزء اسرار کارخانه های سازنده پری آمپ ها است. به عنوان مثال کارخانه ی نیو (Neve) پری آمپ بسیار معروفی به نام 1073 دارد که حالت تقویت و کنترل دستی برای کاربر ندارد.
این به خاطر تنظیمات اولیه ای است که کارخانه بر روی سیستم نصب کرده است و از دهه 70 میلادی تاکنون بسیاری از پیغام های صوتی ضبط شده توسط این پری آمپ در بازار موسیقی استاندارد شده اند.
– آمپدانس
تغییر آمپدانس یکی دیگر از کارهایی است که پری آمپ بر روی پیغام صوتی انجام می دهد. همان طور که در اطلاعات مربوط به آمپدانس می بینید، به طور معمول آمپدانس پایین متناسب با ورودی آمپدانس بالا است.
فرض کنید شما سوار دوچرخه ای از یک تپه بالا می روید، اگر از دنده سنگین استفاده کنید به سختی از تپه بالا رفته و فشار زیادی را متحمل می شوید.
در چنین حالتی برای استفاده بیشتر از توان خود بایستی از دنده سبک استفاده کنید. بنابراین تنظیم آمپدانس از مهم ترین وظایف پری امپ محسوب می شود.
عملکرد سیستم های صوتی نیز به همین شکل است. یعنی آمپدانس ایده آل زمانی است که خروجی آمپدانس پایین داشته باشیم که متصل به ورودی آمپدانس بالا است. البته درباره ی خروجی پری امپ که به (Line level) می رسید در بسیاری از موارد از طرف شرکت های سازنده مشخص نشده است.
– دی آی باکس
کار دیگر پری آمپ ها، استفاده به عنوان دی آی باکس است. یعنی می توانند ورودی را از حالت بالانس (Balance) به حالت آنبالانس (Unbalance) تبدیل کنند.
ورودی های بالانس توسط کابل های اکس ال آر (XLR) و تی آر اس (TRS) استفاده می شوند. به طور کلی اکثر میکروفن ها بالانس هیتند ولی خروجی پدال گیتار آنبالانس است. کاربر می تواند سیگنال های آنبالانس را توسط پری امپ به سیگنال بالانس تبدیل کند.
چرا ما به پری آمپ نیاز داریم؟
امروزه بازار پری آمپ ها حسابی داغ داغ است. به صورت تخصصی تر این وسیله یک سیگنال ضعیف تر را دریافت می کند و آن را به اندازه سیگنال لاین تقویت می کند.
بنابراین پری آمپ ها یکی از پرکاربردترین دستگاه ها در سیستم های صوتی است که وظیفه اصلی آن ها بالا بردن کیفیت صدا می باشد.
به طور کلی پری آمپ جریان خیلی ضعیفی که از یک میکروفن، گیتار، سینتی سایزر و … را گرفتیم تقویت می کند و به یک جریان استاندارد تبدیل می کند. بنابراین پری آمپ یکی از دستگاه های خیلی مهم در دنیای موسیقی و سیستم های صوتی است.
